Deklaracja Brisbane zbiorem wytycznych dla pielęgniarek OIT, dotyczących opieki nad pacjentem odmiennym kulturowo
Plastyczne zapalenie oskrzeli u ośmioletniej dziewczynki z zespołem niedorozwoju lewego serca po operacji metodą Fontana – opis przypadku
W niniejszej pracy zaprezentowano przypadek plastycznego zapalenia oskrzeli u ośmioletniej dziewczynki z zespołem niedorozwoju lewego serca (HLHS) po operacji metodą Fontana. Plastic bronchitis należy do rzadkich (1–4%), późnych powikłań operacji Fontana u pacjentów z sercem czynnościowo jednokomorowym. HLHS jest złożoną wadą o dużej różnorodności anatomicznej, polegającą na niedorozwoju struktur lewej części serca, wiążącą się z brakiem możliwości odtworzenia prawidłowych warunków anatomicznych. Typowym objawem plastycznego zapalenia oskrzeli jest odkrztuszanie wydzieliny o charakterze odlewów drzewa oskrzelowego. Pozostałymi symptomami są: duszność, przewlekły kaszel, asymetria szmeru oddechowego oraz pogorszenie tolerancji wysiłku. Objawy te mogą imitować przewlekającą się infekcję, astmę oskrzelową czy ciało obce w drogach oddechowych, co utrudnia i opóźnia rozpoznanie.
Czynniki zapalne odrespiratorowego zapalenia płuc u chorych wentylowanych mechanicznie na oddziale anestezjologii i intensywnej terapii
Na oddziałach anestezjologii i intensywnej terapii (OAiIT), na których stosuje się złożone metody leczenia (w tym również wentylację mechaniczną), występuje wyższe ryzyko rozwoju zakażeń szpitalnych (HAI). Najczęstszym zakażeniem związanym z wentylacją mechaniczną jest odrespiratorowe zapalenie płuc (VAP). Celem pracy było zaprezentowanie problematyki związanej z VAP oraz przedstawienie przypadku klinicznego respiratorowego zapalenia płuc. Określono, jaki czynnik mikrobiologiczny wpłynął na rozwój VAP u chorego przyjętego na OAiIT oraz jak w poszczególnych dniach hospitalizacji kształtowały się wartości wykładników zapalenia. Podczas analizy dokumentacji medycznej pacjenta oceniano kształtowanie się poszczególnych czynników, które były odpowiedzialne za rozpoznanie respiratorowego zapalenia płuc. Czynnikiem bakteriologicznym, który spowodował wystąpienie VAP, był Acinetobacter baumannii. Wykładniki zapalenia w poszczególnych dniach hospitalizacji pacjenta były różne i w sposób zmienny oddziaływały na jego stan.
Zgłaszanie i monitorowanie zdarzeń niepożądanych – potrzeba czy konieczność
W nowoczesnym procesie zarządzania podmiotem leczniczym należy uwzględnić szeroko pojętą jakość usług medycznych. Jest to konieczny i zarazem istotny warunek zapewnienia odpowiednich świadczeń zdrowotnych pacjentom oraz jednocześnie podnoszenia prestiżu danej placówki medycznej. W trakcie realizowania wielu procedur dotyczących opieki i leczenia chorych – między innymi: diagnostycznych, terapeutycznych, fizjoterapeutycznych, opieki pielęgniarskiej – mogą wystąpić zdarzenia niepożądane. Celem pracy jest wskazanie jak najlepszego opracowania i monitorowania procesu zgłaszania zdarzeń niepożądanych, ich rozpoznawania oraz analizowania. Dobrze opracowany system monitorowania zdarzeń niepożądanych nie powinien być problematyczny dla personelu. Prawidłowy sposób postępowania skutkuje poprawą bezpieczeństwa pacjenta, a w sytuacji wystąpienia zdarzenia niepożądanego pozwala na podejmowanie działań naprawczych i korygujących. Analizy zdarzeń niepożądanych mają także wymiar ekonomiczny i prawny, przy jednoczesnym zwiększaniu bezpieczeństwa chorych oraz ich poziomu zadowolenia z otrzymywanych świadczeń medycznych. Wyciągnięte z analiz wnioski powinny stanowić kierunek poprawy systemu zarządzania jakością. Przedstawienie właściwego podejścia personelu w zakresie znajomości i rozpoznawania zdarzenia niepożądanego, jego sprecyzowania, sposobu zgłaszania, wykonywania analiz i wprowadzania działań naprawczych oraz korygujących pozwoli na podniesienie poziomu świadczonych usług medycznych, a także na zwiększenie bezpieczeństwa zarówno pacjentów, jak i personelu.
Wpływ warunków pracy na zdrowie pielęgniarek pracujących w oddziale zabiegowym
Wstęp Personel pielęgniarski podczas wykonywania swoich obowiązków jest narażony na szereg zagrożeń zawodowych. Stały kontakt z czynnikami szkodliwymi i niebezpiecznymi oraz obciążenie psychospołeczne mogą być powodem wypadków w pracy, mieć negatywny wpływ na zdrowie oraz obniżać efektywność pracownika. Cel Celem pracy była diagnoza czynników szkodliwych występujących w środowisku pracy i ich wpływu na stan zdrowia personelu pielęgniarskiego zatrudnionego w oddziale zabiegowym. Materiał i metody W badaniu przeprowadzonym w 2017 roku wzięło udział 200 pielęgniarek, w tym 100 pielęgniarek pracujących w oddziale zabiegowym i 100 w oddziale zachowawczym. Wykorzystano autorski kwestionariusz ankiety, składający się z trzech części. Udział w badaniu był dobrowolny i anonimowy. Wyniki Badane grupy nie różniły się istotnie pod względem wieku oraz doświadczenia zawodowego. Wykształcenie w obu grupach było zróżnicowane. Badane respondentki dokonały samooceny stanu zdrowia w wymiarze globalnym oraz w domenach szczegółowych, odnoszących się do: zdrowia fizycznego, stanu emocjonalnego oraz funkcjonowania społecznego. Analiza porównawcza z wykorzystaniem testu niezależności i testu U Manna-Whitney’a pozwoliła na wnikliwą ocenę. W podziale na kategorie oddziałów wyniki nie różniły się statystycznie. Wnioski Największy wpływ na zdrowie personelu pielęgniarskiego miały czynniki: biologiczne, chemiczne, fizyczne i psychiczne. Pielęgniarki zatrudnione w oddziałach zabiegowych były narażone na czynniki szkodliwe, co mogło mieć bezpośredni wpływ na pogorszenie stanu zdrowia.
Brisbane Declaration Culturally Sensitive Critical Care Nursing – opracowanie polskie
