Podjęcie czynności resuscytacji krążeniowo-oddechowej w aspekcie zagadnień prawnych i etycznych

Nagłe zatrzymanie krążenia (NZK) jest stanem niespodziewanym, trudnym do przewidzenia i tragicznym w skutkach, ponieważ kończy się często śmiercią pacjenta. NZK to zjawisko niełatwe, bo śmierć we współczesnym świecie jest z jednej strony niezauważana, a z drugiej na tyle powszechna, że często skutkuje to zrutynizowaniem działań pracowników medycznych w tym obszarze. Lęk przed kontaktem ze śmiercią wyzwalany jest w dużej mierze przez niewiedzę, która paraliżuje chęć pomagania umierającemu człowiekowi. Dlatego też tak ważna jest ciągła edukacja personelu medycznego, udział w odczytach czy konferencjach pozwalających na zrozumienie istoty śmierci i przyjęcie należnych standardów obcowania z umierającym. Obecnie często rezygnuje się z leczenia pozycjonowanego z perspektywy lekarza na rzecz leczenia ukierunkowanego na indywidualnego pacjenta, z uwzględnieniem jego woli i z poszanowaniem jego autonomii. Kluczowy dział w prawie medycznym zajmują prawa pacjenta, które są zespołem norm określających uprawnienia osób korzystających ze świadczeń zdrowotnych. Prawa te pozwalają na wyznaczenie pozycji chorego w trakcie zapewniania mu świadczeń zdrowotnych. Jednym ze składowych praw pacjenta jest prawo do poszanowania godności oraz do umierania w spokoju i godności. Ich realizacja wymaga dbałości o jakość życia na jego finalnym etapie – nie tylko poprzez stosowanie odpowiednich procedur medycznych, lecz także przez umożliwienie pacjentowi otrzymania wsparcia ze strony osób najbliższych.

Diagnostyka i różnicowanie ran przewlekłych

W niniejszej pracy przedstawiono badanie różnicowe oraz ocenę ran przewlekłych, na podstawie których personel pielęgniarski podejmuje interwencje i planuje proces pielęgnowania chorego z owrzodzeniem. Dodatkowo zawarto schemat postępowania z pacjentem z raną przewlekłą.

Zapobieganie zapaleniom płuc związanym z wentylacją mechaniczną u pacjentów Oddziałów Intensywnej Terapii – przegląd aktualnych doniesień

Powikłania oddechowe u pacjentów wentylowanych mechanicznie leczonych na oddziałach intensywnej terapii (OIT) występują u około 10%, przyczyniając się tym samym do zwiększenia śmiertelności (9–13%). Zapobieganie tym powikłaniom, w tym VAP, stanowi ważny element terapii i opieki pielęgniarskiej nad osobami hospitalizowanymi w OIT. Przegląd aktualnych doniesień wskazuje na konieczność wprowadzenia pakietu działań charakteryzujących się najwyższą skutecznością oraz kontynuację badań w tym zakresie, z uwzględnieniem roli poszczególnych składowych pakietu prewencyjnego.

Punkty krytyczne w postępowaniu z dostępem naczyniowym żylnym w praktyce zespołów ratownictwa medycznego – badanie pilotażowe

Wstęp Zakładanie dostępów naczyniowych żylnych to procedura inwazyjna, jednak w związku z dużą częstotliwością wykonywania przez personel medyczny jest traktowana rutynowo. Skutkuje to często działaniem ukierunkowanym na samo wprowadzenie kaniuli w naczynie, a zarazem brakiem analizowania punktów krytycznych i ryzyka wystąpienia możliwych powikłań. Cel Analiza punktów krytycznych w postępowaniu z dostępem naczyniowym żylnym w praktyce zespołów ratownictwa medycznego (ZRM). Materiał i metody Badanie zostało przeprowadzone z wykorzystaniem metody sondażu diagnostycznego, przy użyciu anonimowej ankiety. Grupa badana liczyła 79 ratowników medycznych, członków zespołów ratownictwa medycznego (ZRM). Wyniki W niniejszym badaniu uzyskano wyniki zbliżone do wyników z innych badań. Pod uwagę brana była głównie higiena i ochrona rąk, odnośnie której w każdej grupie pracowników ochrony zdrowia wyniki nie są zadowalające. W zestawieniu z innymi badaniami gorsze wyniki uzyskano odnośnie odsetka osób podających rutynowo leki do górnego portu wenflonu oraz dotykających miejsce wkłucia po jego odkażeniu. Duża grupa ratowników była nieświadoma, że ich działania mają realny wpływ na częstotliwość występowania zakażeń krwi. Porównując badania, dużo lepiej prezentował się aspekt używania tej samej kaniuli do ponownej próby założenia wkłucia. Większość ratowników posiada umiejętność dezynfekowania miejsca wprowadzenia kaniuli. Wnioski Ratownicy mają wiedzę teoretyczną odnośnie elementów procedury zakładania wkłucia, jednak w praktyce nie zawsze przestrzegają wszystkich zasad. Ich sposób postępowania często zależy od okoliczności, a przede wszystkim od presji czasu związanej ze złym stanem poszkodowanego. Szkolenia związane z tym tematem lub odpowiednie procedury obowiązujące w miejscach pracy mogłyby poprawić sytuację.

Zalecenie Grupy Roboczej do spraw Praktyki w Pielęgniarstwie Anestezjologicznym i Intensywnej Opieki PTPAiIO w sprawie oznakowania strzykawek, linii infuzyjnych oraz płynów w Oddziałach Anestezjologii i Intensywnej Terapii

Anestezjologia jest dyscypliną medycyny mającą zapewnić wysoki standard bezpieczeństwa i jakości procedur wykonywanych w ramach praktyki
Anestezjologicznej oraz w oddziale intensywnej terapii (OIT). Na całym świecie w skali roku znieczulanych jest około 230 milionów ludzi. U 7 milionów z nich dochodzi do ciężkich powikłań o charakterze chirurgicznym. U jednego miliona osób (z 230 milionów) występujące powikłania kończą się śmiercią; 20% powikłań śmiertelnych (około 200 000) przypada na Europę

Zarządzanie bólem w Oddziałach Intensywnej Opieki

Ból jest wielowymiarowym odczuciem, swoistym doznaniem doświadczanym subiektywnie przez człowieka, na które wpływają czynniki, takie jak: pochodzenie kulturowe, osobiste doświadczenia z przeszłości, przynależność etniczna, religia oraz sytuacja społeczna. Ze względu na wszystkie wymienione czynniki oddziałujące na odczuwanie bólu, jego łagodzenie pozostaje wyzwaniem dla pielęgniarek oddziałów intensywnej opieki (OIT). Życie bez bólu jest podstawowym prawem człowieka.

Evereth Publishing