Terapia podciśnieniowa (ang. negative pressure wound therapy – NPWT) jest coraz częściej wykorzystywaną metodą leczenia ran. Celem pracy było porównanie wyników gojenia owrzodzeń w przebiegu zespołu stopy cukrzycowej (ZSC) za pomocą NPWT oraz metod konwencjonalnych u pacjentów z cukrzycą (ang. diabetes mellitus – DM) typu 2, u których nie uzyskano wygojenia ran w okresie >3 miesięcy. Do badania włączono 38 pacjentów z DM typu 2 i ZSC o etiologii neuropatycznej oraz mieszanej, z czego 19 osób zakwalifikowano do terapii NPWT (grupa badana), a 19 – do terapii konwencjonalnej (grupa kontrolna). Obydwie grupy nie różniły się pod względem: struktury płci, wieku, stężenia kreatyniny, wartości GFR (ang. glomerular filtration rate, współczynnik przesączania kłębuszkowego), czasu trwania DM, ZSC i insulinoterapii, obecności niewydolności nerek, osteolizy, częstości amputacji kończyny dolnej oraz wartości HbA1C (p>0,05).
Ręka należy do najbardziej skomplikowanych organów ludzkiego ciała. Głębokie oparzenie termiczne kończyny górnej to jeden z najcięższych urazów, wymagający specyficznego postępowania zachowawczego i chirurgicznego. Ograniczenie funkcji ręki po oparzeniu ma ogromny wpływ na jakość życia pacjentów. Wczesna rehabilitacja jest jednym z kluczowych czynników w leczeniu oparzeń. W pracy przedstawiono program ćwiczeń zaplanowany w sposób umożliwiający osiągnięcie funkcjonalnego celu rehabilitacji. Powstał on w wyniku analizy różnych programów treningowych. Rehabilitacja pacjenta była rozpoczynana już w dniu pierwszej interwencji chirurgicznej i kontynuowana do dnia wypisu ze szpitala. Jej najważniejszym celem było utrzymanie wyjściowego zakresu ruchomości ręki. Współpraca między chirurgami, rehabilitantami i anestezjologami – podobnie jak i właściwy dobór programu treningowego – pozwalała na osiągnięcie dobrych rezultatów czynnościowych w dniu wypisu chorego ze szpitala oraz utrzymanie dobrej jakości życia pacjentów po oparzeniach.
Trudności związane z leczeniem ran stanowią poważny problem kliniczny. Istotną rolę w procesie naprawy uszkodzonych tkanek odgrywają jony wapnia, działające we wszystkich etapach procesu gojenia. Zrozumienie mechanizmów udziału tego pierwiastka w poszczególnych fazach gojenia może pomóc w opracowaniu nowych strategii terapeutycznych leczenia ran.
W pracy przedstawiono przypadek 45-letniego mężczyzny, leczonego w 5. Wojskowym Szpitalu z Polikliniką SPZOZ w Krakowie z powodu niegojącego się owrzodzenia prawej kończyny dolnej, obejmującego 2/3 tylnej dystalnej powierzchni uda, dół podkolanowy i część podudzia. W badaniu klinicznym uwagę zwrócił owrzodziały, białoszary guz dołu podkolanowego, pokryty włóknikiem i treścią ropną. Dodatkowo na kończynie dolnej stwierdzono zmiany bliznowate obejmujące prawie cały jej obwód. Blizny powstały w wyniku przebytego 30 lat wcześniej oparzenia III stopnia prawej kończyny dolnej. W badaniu histopatologicznym wykazano obecność raka kolczystokomórkowego, częściowo rogowaciejącego. Rozwój nowotworu w tkance bliznowatej odpowiada definicji owrzodzenia Marjolina.
Biomechanika chodu rzutuje na właściwą postawę ciała oraz na funkcjonowanie układu ruchu. Prawidłowa pielęgnacja stóp i paznokci oraz odpowiedni dobór obuwia mają ogromny wpływ na cały organizm człowieka. Celem pracy była ocena wiedzy mieszkańców Bydgoszczy w zakresie prawidłowej pielęgnacji stóp. Oceniono nawyki higieniczne dotyczące pielęgnacji stóp i paznokci, stan skóry stóp i paznokci, występujące wady i dolegliwości oraz umiejętność doboru obuwia. Ankieta została przeprowadzona wśród 1580 osób powyżej 15. roku życia na terenie miasta Bydgoszcz. Ankietowanych podzielono na grupy wiekowe. Uczestnicy badania mieli możliwość skorzystania z bezpłatnych badań stóp oraz warsztatów dotyczących ich prawidłowej pielęgnacji. Wyniki przeprowadzonej ankiety dowodzą, że bydgoszczanie mają niską świadomość znaczenia prawidłowej pielęgnacji stóp.
