Genetyczne determinanty inwazji szczepów Escherichia coli zolowanych od dzieci z nieswoistymi zapaleniami jelit

Nieswoiste zapalenia jelit (IBD) to grupa przewlekłych chorób przewodu pokarmowego o nieustalonej etiologii, obejmująca chorobę Leśniowskiego-Crohna (L-C), wrzodziejące zapalenie jelita grubego (UC) oraz nieokreślone zapalenie jelit (IC). Choroba L-C jest nawracającym stanem zapalnym jelit, szczególnie jelita krętego oraz okrężnicy. Może pojawiać się w każdym wieku, ale coraz częściej jest diagnozowana u dzieci i nastolatków. Z etiopatogenezą choroby L-C wiązane są szczepy Escherichia coli należące do patotypu adherentno-inwazyjnych E. coli (AIEC). Celem badań było określenie częstości występowania u szczepów E. coli izolowanych od dzieci z IBD, genów kodujących inwazyny rozpowszechnione wśród patogennych pałeczek Enterobacteriaceae, tj. afaD, invE, tia, aggB oraz ipaH. Uzyskane wyniki badań wykazały obecność genów kodujących oznaczane inwazyny wśród większości (62,2%) badanych pałeczek E. coli. W połączeniu ze zdolnością adhezji do komórek nabłonka jelita, wykazaną w uprzednich badaniach, obecność genów inwazyn u badanych szczepów E. coli upodabnia je do szczepów AIEC izolowanych od osób dorosłych z IBD. Jednakże, zróżnicowany profil genów kodujących inwazyny prezentowany przez badane szczepy E. coli nie wyklucza, że są to inwazyjne patogeny przewodu pokarmowego, niezwiązane z IBD.

Kolonizacja sieci wodnej szpitali pałeczkami Legionella pneumophila na podstawie analizy danych z badań mikrobiologicznych Wojskowego Ośrodka Medycyny Prewencyjnej we Wrocławiu – część 2 Monitoring i działania zapobiegawcze

W artykule przedstawiono zakres działań zapobiegawczych podejmowanych przez administratorów szpitali, zmierzających do minimalizacji zagrożeń powodowanych przez pałeczki Legionella. Przeprowadzono ocenę ryzyka oraz określono warunki techniczne, jakim powinna odpowiadać sieć wodna w obiektach służby zdrowia. Dokonano analizy oraz skuteczności metod dezynfekcji ciepłej wody użytkowej.

Powikłania po antybiotykoterapii

Każdy z przyjmowanych przez pacjentów leków wykazuje tendencję do wywoływania działań niepożądanych. Występowanie niektórych z nich wynika ze stanu klinicznego pacjenta i jego właściwości osobniczych, inne prowadzą do zmian narządowych. Prawidłowo prowadzony wywiad i leczenie może zminimalizować niektóre z występujących działań. Część z nich można wyeliminować, odstawiając lek. Długotrwałe, nieprawidłowe lub niezgodne z zasadami farmakodynamiki i farmakokinetyki stosowanie antybiotyków może powodować powikłania po leczeniu. Są one ściśle związane z działaniami niepożądanymi samych antybiotyków. Nie ma jednak między nimi znaku równości. Najbardziej niebezpieczne są te, które prowadzą do trwałej niewydolności narządu, kalectwa lub zgonu.

Rola pielęgniarki epidemiologicznej w Zespole ds. Kontroli Zakażeń

Zakażenia szpitalne stanowią obecnie jeden z najpoważniejszych problemów nurtujących szpitale na całym świecie. Postęp, jaki dokonuje się w medycynie, nie tylko nie jest w stanie wyeliminować zakażeń, ale bardzo często przyczynia się do ich wzrostu. Wprowadzając efektywne metody kontroli zakażeń, można je skutecznie ograniczyć. Niezbędne jest do tego opracowanie kompleksowego i jednolitego systemu, mającego na celu poprawę poziomu opieki medycznej nad pacjentem oraz racjonalizacja kosztów związanych z rozpoznawaniem, leczeniem i profilaktyką powikłań septycznych. Strukturą organizacyjną sprawującą nadzór nad występowaniem zakażeń w szpitalu jest zespół ds. kontroli zakażeń szpitalnych, w którym pielęgniarka epidemiologiczna pełni wiodącą rolę. W poniższej pracy przedstawiono zadania realizowane przez pielęgniarkę epidemiologiczną w oparciu o model pracy Zespołu ds. Kontroli Zakażeń, funkcjonujący w Szpitalu Specjalistycznym św. Wojciecha, Samodzielnym, Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej w Gdańsku.

Prawo pacjenta do zgody a obowiązek leczenia

Zgoda na badanie oraz na inne zabiegi medyczne stanowi ważny i konieczny element w procesie leczenia. Jest podstawą w przeprowadzeniu prawidłowych i zgodnych z obowiązującym prawem czynności medycznych. Obowiązek uzyskania ważnej i skutecznej zgody spoczywa zawsze na lekarzu, który w postępowaniu przed sądem musi tę okoliczność udowodnić.

Evereth Publishing