Aim Efficiency of use allogeneic fetal fibroblasts in treatment of the burnt miners based on the data of morphological research of a burn wound and clinical results of surgical treatment. For a goal performance morphology features of burn wounds are studied. Material and methods With this purpose were selected 14 miners, affected by explosions of a methane- coal compound in the Donbass mines, who treated in Donetsk Burn Center from 2007 to 2009. The cultures of fetal allofibroblasts were used in treatment of the patients. For the goal solution (clinical efficiency of allofibroblasts culture application) we studied results of surgical treatment of 36 miners which were treated in Burn Center of Institute of Urgent and Reconstructive Surgery after V.K. Gusak from 2004 to 2012. Results According to morphological researches transplantation of allofibroblasts culture at superficial thermal burns allows to achieve 1.7 times quicker formation of epithelial layer in comparison with traditional techniques of local treatment of a burn wound, and also to achieve formation of the granulation tissue. Clinically proven that the use of fetal allogenic fibroblasts culture in the surgical treatment of deep dermal burns, reduced the number of skin grafting 1.57 times. Conclusions Therefore, on the violations of proliferative processes revealed in our research in wounds, at burned with the combined trauma it is possible to influence effectively by means of cellular technologies.
Wolny płat przednioboczny uda (ang. anterolateral thigh flap – ALT F) jest płatem perforatorowym, cieszącym się w ostatnim czasie dużą popularnością. Po raz pierwszy ALT F został opisany w 1984 roku przez Songa. Najczęściej stosuje się go do rekonstrukcji ubytkow tkanek w regionie głowy i szyi oraz kończyn. Celem pracy było przedstawienie najważniejszych informacji dotyczących płata przedniobocznego uda, a głównym założeniem – szczegółowe pokazanie oraz omówienie zasad jego preparowania. Praca ma charakter retrospektywny, powstała na podstawie zdjęć i doświadczeń zdobytych podczas preparowania płatów w Zakładzie Anatomii Prawidłowej w Lublinie. W oparciu o doświadczenia własne opracowano schemat postępowania mający krok po kroku pokazywać, jak wygląda preparowanie ALT F i na co należy zwrócić uwagę. Preparowanie płata przedniobocznego uda – w przypadku dobrej znajomości anatomii i zasad postępowania podczas zabiegu – nie stwarza istotnych trudności.
Introduction The appropriate first aid after burn injury benefits with lesser tissue damage and consequently reduced burn depth. This results in decreased need for surgical interventions, shorter hospitalizations and better scar outcomes. Because many patients admitted to burn centers in Poland receive inadequate treatment just after burn injury, this study was designed. The project objective was to evaluate the knowledge of burn first aid among young doctors in Malopolska region. Material and methods The survey was conducted under examination conditions. The questionnaire which was filled out anonymously was created to verify the respondents’ knowledge about appropriate first aid provided several minutes after burn trauma. The questionnaire included questions regarding the respondent characteristics and description of 5 burn case situations including scald burn, flame burn, sun burn, chemical burn and electrical burn. There were 5 questions with predefined answers to every single case prepared asking about possibilities of actions after burn trauma. The study involved 28 physicians undergoing the vocational training in family medicine and 15 in general surgery. Results None of the respondents did answer correctly all the questions. The case verifying the knowledge about first aid after sun burn occurred to be the most difficult one, whereas the easiest was the case describing the burn in child resulted from boiling water. The most problematic aspects to be answered were related to appropriate early burn wound management. 75% respondents knew that burn wound require cooling with running water, whereas only 25% respondents how to react after chemical injury. The study revealed that the knowledge of trainees in general surgery is greater comparing to future family physicians only in some selected aspects of care. Similarly, correlation between the fact that the respondent is working in the place where potential risk of dealing with the burn patient and better knowledge in some areas of care was revealed. Completing first aid course in the last five years and a fact of helping a burn person in the last year occurred to be another important factors determining a better knowledge. Conclusions The study revealed that the knowledge of burn first aid among young doctors is not satisfactory. Determining factors that influence the level of knowledge of burn first aid can help to design appropriate educational programs for doctors. The project will be continued to involve different groups of health care providers. The appropriate behavior and knowledge among medical professionals is essential to educate burn first aid scheme among patients.
Leczenie choroby oparzeniowej wymaga wielospecjalistycznego podejścia do chorego, ktorego stan ogolny nierzadko jest uznawany za ciężki i zagrażający życiu. Szybkie rozpoczęcie terapii prowadzonej zgodnie z najnowszymi zaleceniami pozwala znacznie zwiększyć szanse na korzystny końcowy efekt. Odpowiednio dobrana droga żywienia oraz określenie zapotrzebowania energetycznego są niezaprzeczalnie istotnymi czynnikami mającymi wpływ na leczenie chorych oparzonych, począwszy od wczesnej fazy resuscytacji, a skończywszy na poszpitalnej rehabilitacji. Zmiany metaboliczne, ktore obserwuje się u tych pacjentow, mogą utrzymywać się nawet do 24 miesięcy po urazie. W związku z tym, w procesie leczenia nie może zabraknąć odpowiedniego podejścia dietetycznego, ktore zapewnia optymalną podaż kalorii oraz składnikow odżywczych. Zbilansowana dieta, bogata w makro- i mikroelementy oraz dodatkowe antyoksydanty, jest niezbędna do złagodzenia stanow hipermetabolizmu i hiperkatabolizmu, występujących po urazie oparzeniowym. W pracy przedstawiono najważniejsze aspekty leczenia żywieniowego oraz najnowsze wytyczne, zatwierdzone przez ESPEN (ang. European Society for Parenteral and Enteral Nutrition) oraz ASPEN (ang. The American Society for Parenteral and Enteral Nutrition).
Toksyczna nekroliza naskorka (ang. toxic epidermal necrolysis – TEN), nazywana inaczej zespołem Lyella, to ciężka, zagrażająca życiu choroba prowadząca do martwicy naskorka i błon śluzowych. W przebiegu TEN często dochodzi do uszkodzenia drog oddechowych, przewodu pokarmowego, a nawet ośrodkowego układu nerwowego (OUN). Groźne powikłania w postaci sepsy i dysfunkcji ważnych życiowo narządow znacznie pogarszają rokowanie. Wczesna diagnoza i szybkie umieszczenie w wyspecjalizowanym ośrodku umożliwiają zastosowanie kompleksowego i zaawansowanego leczenia. W pracy przedstawiono przypadek kliniczny toksycznej nekrolizy naskorka o ciężkim przebiegu. Podjęto rownież dyskusję dotyczącą nowoczesnej terapii TEN, zastosowanej u młodej pacjentki.
Ekspozycja na niskie temperatury może prowadzić do powstania urazu miejscowego (odmrożenie, odmrozina), ogolnego wychłodzenia całego ciała (hipotermia) albo ich kombinacji. Odmrożenie definiuje się jako stan kliniczny, w ktorym dochodzi do krystalizacji cząsteczek wody w obrębie tkanek, co prowadzi do obumierania komorek i tkanek. Urazy tego typu dzielą się na cztery stopnie. Podział ten ma jednak swoje ograniczenia kliniczne, ponieważ brak jest bezpośredniej korelacji pomiędzy przeżyciem lub utratą tkanek a rokowaniem opartym na powyższym podziale. Niektorzy klinicyści dzielą odmrożenia na powierzchowne i głębokie. We Wschodnim Centrum Leczenia Oparzeń i Chirurgii Rekonstrukcyjnej w Łęcznej od sierpnia 2009 roku leczono 26 przypadkow odmrożeń (dwa przypadki w 2009 roku, 7 – w 2010 roku, 5 – w 2011, 12 – w 2012). W pracy przedstawiono cztery przypadki leczenia odmrożeń głębokich: 1. u 17-letniego mężczyzny z odmrożeniami I/II stopnia lewego ucha i III /IV stopnia rąk, kolan i stop, leczonego opatrunkami srebrowymi; 2. u 30-letniego mężczyzny z odmrożeniami II /III stopnia rąk i stop, u ktorego stosowano substytut naskorka; 3. u 17-letniego mężczyzny z odmrożeniami II /III stopnia rąk i stop, leczonego substytutem naskorka; 4. u 70-letniego mężczyzny z odmrożeniem III /IV stopnia rąk (cukrzyca w wywiadzie), u ktorego zastosowano opatrunki srebrowe. Wszyscy pacjenci, u ktorych podczas terapii wykorzystano substytut naskorka, uniknęli amputacji. Obecnie brak jest jednolitego protokołu postępowania leczniczego w przypadku wystąpienia tego typu urazow. Odmrożenia głębokie najczęściej wymagają wykonania odległych nekrektomii, a w skrajnych przypadkach – amputacji. Najistotniejszym elementem terapii jest jak najszybsze ogrzanie uszkodzonych tkanek. W leczeniu miejscowym substytut naskorka może stanowić alternatywę w zaopatrywaniu ran odmrożeniowych po usunięciu pęcherzy do czasu ich wynaskorkowania, ponieważ chroni rany przed zakażeniem oraz wysychaniem i związanym z tym pogłębieniem/ konwersją rany odmrożeniowej. Ponadto pozwala na ograniczenie ilości zmian opatrunkow i związanego z nimi bolu.
