Celem badań niniejszej pracy było pozyskanie informacji związanych z hospitalizacją chorych z rozpoznanym Zespołem Stopy Cukrzycowej (ZSC) w oddziale chirurgicznym. Badania retrospektywne przeprowadzono w 2011 roku w Katedrze i Klinice Chirurgii Ogólnej Szpitala Uniwersyteckiego nr 2 im. dr. J. Biziela w Bydgoszczy. Polegały one na analizie dokumentacji medycznej chorych z rozpoznaniem ZSC leczonych w latach 2009−2010.
Elektrostymulacja wysokonapięciowa (EWN) jest nowoczesną metodą stosowaną w procesie leczenia trudno gojących się ran i owrzodzeń, a także eksperymentalną formą leczenia obrzęków w przebiegu różnych urazów narządu ruchu. Celem pracy było przedstawienie wpływu elektrostymulacji wysokonapięciowej w procesach leczenia oraz omówienie parametrów zabiegowych dla poszczególnych przypadków. Dokonano przeglądu dotychczasowej wiedzy na temat efektów biologicznych działania EWN, które można podsumować następująco: 1. Prawidłowe zastosowanie elektrostymulacji przyspiesza oczyszczanie ran z tkanek martwiczych, likwiduje ogniska zapalne i ropne. 2. EWN pobudza proces ziarninowania i naskórkowania, co skutkuje skróceniem czasu gojenia się ran. 3. Wczesne zastosowanie EWN w leczeniu świeżych obrzęków ogranicza ich rozmiary.
Elektrostymulacja wysokonapięciowa (EWN) jest nowoczesną metodą stosowaną w procesie leczenia trudno gojących się ran i owrzodzeń, a także eksperymentalną formą leczenia obrzęków w przebiegu różnych urazów narządu ruchu. Celem pracy było przedstawienie wpływu elektrostymulacji wysokonapięciowej w procesach leczenia oraz omówienie parametrów zabiegowych dla poszczególnych przypadków. Dokonano przeglądu dotychczasowej wiedzy na temat efektów biologicznych działania EWN, które można podsumować następująco: 1. Prawidłowe zastosowanie elektrostymulacji przyspiesza oczyszczanie ran z tkanek martwiczych, likwiduje ogniska zapalne i ropne. 2. EWN pobudza proces ziarninowania i naskórkowania, co skutkuje skróceniem czasu gojenia się ran. 3. Wczesne zastosowanie EWN w leczeniu świeżych obrzęków ogranicza ich rozmiary.
Białka szoku cieplnego (HSPs), zwane również białkami stresowymi, pełnią funkcje opiekuńcze w sytuacjach stresowych, takich jak wysoka temperatura, stany zapalne, hipoksja, zmiany hemodynamiczne, promieniowanie ultrafioletowe, infekcje, toksyny. Poprzez procesy wewnątrzkomórkowe biorą udział w mechanizmie formowania prawidłowej struktury białek, które powstają podczas translacji oraz degradacji białek zdenaturowanych lub uszkodzonych przez czynniki stresowe. HSPs spełniają również istotne funkcje zewnątrzkomórkowe, na przykład biorą udział w początkowym etapie procesu zapalnego, hamowaniu syntezy cytokin prozapalnych oraz immunizacji komórek układu odpornościowego. Zalety białek szoku cieplnego zarówno pod względem biochemicznym, jak i spełnianych funkcji, obserwowane w licznych badaniach na hodowlach komórkowych i na zwierzętach doświadczalnych, mogą mieć miejsce również w tkankach ludzkich. Komórki ludzkie, poddane wcześniej działaniu wysokiej temperatury, rozwijają tolerancję w stosunku do takich bodźców stresowych.
Strategia leczenia ran przewlekłych Biofilm Based Wound Care (BBWC) opiera się na założeniu, że występujący w ranach biofilm bakteryjny należy do jednych z najważniejszych czynników warunkujących utrzymywanie się chronicznego stanu rany. Wprowadzenie strategii BBWC polega na częstym i agresywnym opracowaniu rany, zastosowaniu wysokich dawek antybiotyków o długim czasie działania, antyseptyków o niskiej cytotoksyczności i wysokiej sile bójczej oraz szerokiego spektrum środków „przeciw-biofilmowych”.
